جامه دان
به نام خدایم به تاسی از سهراب عزیز واژه ی جامه را برای لحظه ها پسندیدیم و شروع کردیم به دوخت ودوز.بلکه در گذار لحظه ها سوزن زدن جامه های نو بهانه ای شود برای ثبت شدنشان.بلکه لحظه ها را اینگونه برای خود نگه داریم و بشویم خالقشان.به تناسب هر جامه خلقی جدید کرده باشیم و افتخار کنیم که آدمی به خالقش کشیده است! برای همین اینجا همه جور جامه ای یافت میشود.تعجب نکنید اگر از تبار شناسی فوکو یکهو پریدم به اهمیت حس امنیت در رابطه...یا اگر از ویژگی های دست نیافتنی غذای مامان پز سرکی کشیدم به ربط زیبایی و حقیقت! بسته به لحطه دارد که چه بطلبد!یا بهتر بگویم چه جامه ای به تنش بیاید...! جامه دان است دیگر... همه جور جامه ای یافت میشود
نوشته شده در دوشنبه 93/6/24ساعت
4:35 عصر توسط دائم الفکر| نظرات ( ) |
About
دائم الفکر
برای لحظه هایم جامه میدوزم و آویزانشان می کنم در این کمد مجازی.به تن هر لحظه هر چه بیاید میدوزم برایش.خواه جامه ی اندیشه باشد ، خواه شعر باشد و خواه شِکوه. بعد میهمانی می آید، لحظه هایش را در جامه های من میبیند،تازه میشود؛جامه را بر میگیرد و می رود...همین.
برای لحظه هایم جامه میدوزم و آویزانشان می کنم در این کمد مجازی.به تن هر لحظه هر چه بیاید میدوزم برایش.خواه جامه ی اندیشه باشد ، خواه شعر باشد و خواه شِکوه. بعد میهمانی می آید، لحظه هایش را در جامه های من میبیند،تازه میشود؛جامه را بر میگیرد و می رود...همین.
